Devil May Cry (2001)

Ja die spin 3X is iets te veel ja, en vooral die slak ook, maar die uil vond ik heel erg vet!, en die spin ook wel!

Persoonlijk vind ik deze game héél iets beter dan de GOW games, en voor mij is dit de NR1 slashergame!

ja de spin en die uil waren zeker VET en pittig.

en devil may cry games hebben iets wat andere slasher games niet hebben,,,de sfeer en d emuziek namelijk,echt prachtig.

GOW fames zijn echt voor het grote publiek bedoeld maar devil may cry is meer een persoonlijke game

ik wil nu gelijk deel 2 spelen,maar die is wat minder heb ik gehoord.

deel 4 vond ik wel vermakelijk maar was niet meer echt duisterig

Je hebt helemaal gelijk!

DMC4 was ook minder duister en sfeervol, net als deel 3.

Maar speel alsteblieft NIET DMC 2 ik geef 1,5* het is echt een waardeloze vervolg, en DMC onwaardig! , bij de game DMC2 staat waarom het zo slecht is.

Off topic berichten verwijderd. Berichten over de positie van games in de top 250 horen niet bij de game.

Devil May Cry, een game die weet wat cool is.

Niet dat ik mannen met zulk blond haar cool vind, maar in zo'n game waar je ongenadig hard te werk kan gaan met combinaties tussen vuurkracht en swordplay, is het toch wel briljant! Dante is daarmee (Op Gordon Freeman na) de grootste Bad Ass in gaming, beats Duke Nukem en maakt van Serious Sam z'n bitch.

Wellicht een beetje overdreven, maar damn wat kon ik hier als jongetje van genieten zeg. Intense gameplay (nog lang niet zo uitgebreid als de latere delen maar in z'n opzet geniaal en vernieuwend) en qua level design ongelooflijk sfeervol en duister. Heksen met immens grote scharen, vreemde poppen en andere creaturen; Devil May Cry levert fantastisch schietvoer af.

Kon ook nog best pittig worden, vooral met de bosses! Wat dat betreft is het duidelijk van Japanse makelij, trial & error was (althans op jongere leeftijd) nogal eens het geval. Gelukkig heeft de game genoeg aantrekkingskracht om gewoon door te blijven spelen. Ook zo typisch zijn die foute stemmen die érg foute one-liners uit moeten kramen, heerlijk vind ik dat .

Dat de camera het behoorlijk liet afweten neem je dan gewoon voor lief, Devil May Cry is een mijlpaal in game historie en dient jaren later nog steeds als voorbeeld. Blijft in m'n top10.

Mooi review tonyHorror .
Is inderdaad een hele vette game, helaas moest je 3 keer tegen hetzelfde eindbaas.
In plaats van 3 keer tegen dat Uil had ik liever meer variatie.

http://www.filmtotaal.nl/ar...
Ik denk niet dat jullie hierop aan het wachten zijn.

Weet niet of het aan mijn tv ligt, maar met ps3 versie van DMC (HD versie) zijn de filmpjes (en item menu) van zeer slechte kwaliteit en ook nog in old school vierkant klein beeld.
Is gewoon regelrecht geport van ps2 naar ps3.
Enige dat wel iets opgepoets is, is de game-play zelf.
Dus je betaald in feite 13 euro voor half afgewerkte hd remake.
Weet niet hoe het met de andere twee DMC remakes zit, nog niet gespeeld namelijk.
Valt nog wel mee te leven gelukkig, al is het wel erg opvallend van klein naar groot beeld elke keer.

Op de X360 was alleen de opening even vierkant, daarna is het netjes gedaan voor mijn gevoel.

Vermaak me er nu nog meer mee dan vroegah!

Ik schrok ook even toen ik de intro filmpjes zag, maar toen ik zag dat de gameplay widescreen was maakte het me niet zo veel uit. Filmpjes kunnen ze ook inderdaad niet bij werken, het zijn gewoon echt movie files. Dan zouden ze ze opnieuw gemaakt moeten hebben.

Ik heb deze game nooit 'back in the day' gespeeld, dus ik denk dat de impact van deze game toen waarschijnlijk een stuk groter was dan dat ik hem nu de eerste keer speel. De enige dingetjes die me een beetje tegenstaan zijn de krakkemikkige controls en af en toe de rare camera. Verder houdt de game in mijn ogen zelfs nu nog stand. De graphics zien er nog steeds ok uit, combat is leuk en dit was de eerste game in dit genre, wat tevens een van mijn favoriete genres is. Wat kan ik anders doen dan deze game een 5 geven.

Bijna op hard uitgespeeld en dan Devil Hunten op Dante Must Die!

Zojuist aan begonnen en het bevalt me tot nu goed. De camera is wel wat wennen.

Na zo'n 6,5 uur heb ik hem uitgespeeld en ik moet zeggen dat ik me er prima mee heb vermaakt. Ik had wel wat irritaties over de camera, maar dat vind ik geen reden voor een lager cijfer. Het verhaal wordt aan het einde erg sterk met een paar interessante plotwendingen. Ik heb me echt door de eindbaas heen gebluft. Als ik geen gebruik gemaakt had van al mijn power-ups dan zou ik het nooit hebben gehaald .

Ik weet nog niet zeker of ik het op Hard ga proberen want ik wil eigenlijk ook de andere DMC games spelen en ik ben ook niet zo heel erg goed met die combinaties enzo.

Ik me er goed mee vermaakt dus deze game krijgt van mij een verdiende 4*.

Blijft een meesterwerk. Vannacht in één zit uitgespeeld... ik kon 'm gewoon niet neerleggen. De duistere gotische stijl, edgy gore, gave boss fights en de meesterlijke soundtrack verpakken een verder redelijk rechttoe rechtaan hack&slash game tot iets unieks. Zelfs 18 jaar na dato nog onovertroffen in het genre.

Leuk tussendoortje, maar soms net zo frustrerend als spectaculair. Fixed camera zorgt regelmatig voor issues en de controls zijn ook een beetje janky. Het verhaal slaat weer eens nergens op, maar de setting is bijzonder creepy. Het zou oorspronkelijk ook een Resident Evil spel zijn dus dat verklaart het ook wel. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Het is best een toffe actie game, maar alles is gewoon te oud.

Ruw aan de randen en verouderd in bepaalde opzichten, maar in zijn core is het nog steeds een fijne game die verkennen, vechten en survival goed weet te balanceren.

Devil May Cry was oorspronkelijk bedoeld als een classic Resident Evil game, maar gaandeweg maakte ze er een losse IP van. In dit eerste deel zijn de RE stempels zeker terug te herkennen: fixed camera, grauw kasteel verkennen voor belangrijke items (die je vervolgens op logische plekken moet toepassen), en er is een streng limiet op de nuttige items die je mag vasthouden. Hoewel het mogelijk is om alle gevechten aan te gaan wordt het niet aangeraden om roekeloos al het gevaar in te rennen. Vijanden kunnen je pittig veel damage doen en je kunt maar één healing item vasthouden, terwijl de items veel orbs kosten. Hierdoor was Devil May Cry een spannende hack and slashgame die niet zozeer draaide om hordes vijanden neerhakken ala God Of War en Ninja Gaiden, maar het draaide meer om goed presteren tegen een kleinere selectie aan vijanden; weinig ruimte voor fouten. Zeker de bosses konden me aardig wat pogingen kosten (als ik ze wilde verslaan zonder teveel items eraan kwijt te zijn).

Het hack and slash systeem bestuurt prima, al is het allemaal wat minder soepel dan ik gewend ben. Combo’s maken ligt wat minder prettig in de vingers door het gebrek aan goeie dodge mogelijkheden, een lock-on knop of gevarieerde wapens. De camera zit soms in de weg en platforming werkt onprettig door Dante’s hele hoge sprongen die niet ver komen. In vergelijking met de latere delen is dit duidelijk minder, maar je ziet de zaden die zijn gezet voor het topsysteem dat het later werd.

Het enige dat ik echt te verouderd vind is het checkpoint systeem dat het onnodig moeilijk maakt. Om een checkpoint te laden (wanneer je doodgaat) moet je een yellow orb betalen, maar een checkpoint herladen herstelt niet de items die je had. Als je bv een healing item gebruikte bij de boss dan komt deze niet terug, wat de kansen om te winnen verminderd. Checkpoints herladen was dus iets dat ik alleen deed wanneer ongeduld mij overnam en ik niet een heel level opnieuw wou doen om de goede items te behouden. Als je de items bij het herladen van checkpoints behield dan was de frustratie van levels opnieuw doen voorkomen.

Het gothic sfeertje zit lekker sterk op de voorgrond met de sfeervolle grauwe gebieden, de vreemde designs voor demonen of de epische muziek die bij het demon-slaying thema past. Het verhaal is lachen om naar te kijken ivm het hoge cheese gehalte. Dante is op dit punt nog niet de stoere gast die surft op raketten en reuzen monsters humoristisch belachelijk maakt, maar hij komt wel kalm over tegenover de vele dreigingen die hij ziet, wat hem een fijn hoofdpersonage maakt. DMC 1 heeft echter wel een paar van de meest cringy dialogen die ik ooit heb gehoord in een game, ondersteunt met sentimentele piano muziek:

“Devils never cry. These tears.. Tears are a gift only humans have”
“Like the sky, I feel my heart is becoming clear”
En natuurlijk deze klasieker. Man, zelf Kingdom Hearts rolt hier zijn ogen bij.

Al met al wisselvallig, maar de dingen die goed zijn blijven tijdloos. Paar pittige gevechten, grimmige gebieden verkennen en een vermakelijk cheesy verhaal.

3,5*

Dat klopt, maar ik herinner me dat ik het op de PS2 gespeeld heb destijds toen het uitkwam en zwaar onder de indruk was destijds hoe vlot en soepel die gameplay destijds wel niet was. Jaren later op de remaster viel me dat dus ook best wel beduidend tegen. Zeker nog speelbaar, maar je merkt wel dat deel 1 (in tegenstelling tot 3 en verder) toch de tand des tijds wat slechter heeft doorstaan dan je (of ik) in gedachten had.

Overigens valt dat cheesy perfect in het lijntje van de allereerste Resident Evil. Het wil semi-stoer en wat tongue-in-cheek doen maar is bijwijlen wel eerder komisch. Of althans de cutscenes. Terwijl je speelt valt dat best mee. Er zit in ieder geval geen 'Jill-Sandwich' in

^ 'Destijds' was mijn favoriete woordje die avond. Dacht dat ik het had aangepast. Maar blijkbaar niet.

En ook nog des tijds, t kon niet op!

Dus je wil ons eigenlijk vertellen dat destijds 'destijds' jouw favoriete woord was en dat je destijds meende dat je jouw bericht op het woord 'destijds' gecontroleerd had maar nu blijkt dat je destijds geen enkele 'destijds' verwijderd hebt.

Goh. Dat was nogal eens een avondje hé destijds!

Inderdaad zoiets. Medicatie on point.